W dniach 12 do 14 czerwca w Uniwersytecie Morskim w Gdyni odbyła się 13. Międzynarodowa Konferencja TransNav 2019. Organizacja tej konferencji ma swoją historię. Początkowo, od 1995 roku, odbywała się jako Sympozjum Nawigacyjne w języku polskim. Poruszano tu tematykę poświęconą problemom nawigacji morskiej i bezpieczeństwu transportu morskiego. Głównym inicjatorem i pomysłodawcą tego zdarzenia i zarazem przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego był ówczesny kierownik Katedry Nawigacji i jednocześnie prodziekan ds. naukowych prof. Michał Holec. Wówczas (w 1995 roku) 61 autorów zaprezentowało 46 referatów, w tym „tylko” jeden w języku angielskim. Kolejne Sympozja odbywały się co dwa lata, na ogół przy nie zmienionej tematyce.
Coraz szersze zainteresowanie tym wydarzeniem w sferze międzynarodowej spowodowało, że od VII Sympozjum, które odbyło się w dniach 20 – 22 czerwca 2007 roku nabrało ono w pełni cech międzynarodowych, przyjmując obecnie znamiona Konferencji. Wzięli w niej udział przedstawiciele nawigacji morskiej i transportu morskiego z 50 krajów, z dominującym w trakcie sesji specjalistycznych i obrad plenarnych – językiem angielskim. Całość przygotowań związanych z tą konferencją spoczywała w rękach dziekana Wydziału Nawigacyjnego dr. hab. inż. Adama Weintrita, prof nadz. AM.
Dzisiaj TransNav to w pełni uznane spotkanie naukowców z uczelni i organizacji morskich całego świata, odbywane cyklicznie co dwa lata i obecnie przygotowywane przez w pełni już „belwederskiego” Profesora dr. hab. inż. Adama Weintrita (nie należy tu zapominać, że również kapitana ż.w.) oraz jego zespół w osobach: mgr. Andrzeja Bomby, dr. Piotra Kopacza, inż. Dariusz Kruckiego, mgr Marii Łozińskiej, dr. inż. Tomasza Neumanna, Doroty Rajmańskiej, mgr Joanny Rogowskiej oraz mgr Magdaleny Zuzelskiej.
Na tegoroczną konferencję przybyło ok. 280 przedstawicieli z 42 państw, wśród nich znaleźli się członkowie Komitetu Naukowego, chairmani, recenzenci. Defacto zaangażowanych w przygotowanie autorskie artykułów i referatów było 66 państw. Jak mówi profesor Adam Weintrit: „(…) mieliśmy 220 artykułów prezentowanych w 33 sesjach tematycznych. Odbyły się dwie sesje plenarne, dwie sesje posterowe (dot. nawigacji i transportu morskiego) oraz dwa zebrania – Sekcji Transportu Wodnego Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk i Annual General Meeting of Poland Branch (oddziału polskiego) Nautical Institute, w którym uczestniczył wiceprezydent Nautical Intitute Duncan McKelvie. Historycznie rzecz ujmując była to już trzynasta konferencja, gdzie począwszy od siódmej ma wymiar międzynarodowy. Sumarycznie ujmując podczas tych konferencji odwiedzili nas już przedstawiciele 77 państw.” Jak też dodał – ma nadzieję, że wynikiem tego spotkania będą wspólne projekty, aby rozwijała się współpraca nie tylko teoretyczna, ale również praktyczna.
Rozmach i ilość uczestników wymaga też sporych nakładów logistycznych, ale i przede wszystkim finansowych. Tu, oprócz pomocy sponsorskiej, uczestnicy sami pokrywają swój udział, i jak mówi profesor Weitrit, pomimo coraz wyższych opłat – chętnych wcale nie brakuje.
Pierwsze dwa dni upłynęły przy dynamicznych spotkaniach w poszczególnych panelach tematycznych, z przerwami na kawę i dyskusje oraz posiłki zasiadane, a także wieczorne bankiety.
Trzeci dzień to równie intensywne spędzenie czasu – przechadzka po sopockim molo, wizyta w gdańskim Europejskim Centrum Solidarności (mająca charakter szczególny w roku 30-lecia obrad okrągłego stołu), odwiedziny historycznej Sali BHP, przejście starym miastem obok Bazyliki Mariackiej, przez Długi Targ, aż do nowo otwartego Hotelu Radisson na Ołowiance, gdzie odbyło się oficjalne zakończenie konferencji.
Tekst i zdjęcia: Cezary Spigarski
