3 października br., jak co roku w pierwszą sobotę tego jesiennego już miesiąca, rozpoczęły się organizowane po raz 69. przez Yacht Klub Morski w Gdyni regaty znane pod nazwą „Błękitnej Wstęgi Zatoki Gdańskiej.” Zaczęło się dość zwyczajnie, po odprawie dla załóg uczestniczących w regatach, miała miejsce jeszcze jedna. Swoją odprawę w ramach przygotowań do zabezpieczenia ratowniczego regat przeprowadził Gdyński WOPR.
Wspólnego omówienia trasy i sposobu prowadzenia ewentualnych akcji ratowniczych podczas żeglarskich zmagań dokonali sędzia regat Bartosz Gruszka i prezes Gdyńskiego WOPR Andrzej Bełżyński, zapoznając ratowników z obowiązującymi procedurami.
Po odprawie wszyscy zajęli swoje miejsca na posterunku obserwacyjnym, szybkich skuterach, pontonie ratowniczym i największej dumie gdyńskich ratowników szybkiej jednostce „Bumer” – poczytaj o nim tu – kliknij. Mnie przypadło „zamustrować” na „Bumera” :)
Za sterem Piotr Wiśniewski – ochotniczy ratownik, zwykle używający własnego pontonu, tego dnia w pełnych barwach swojego stowarzyszenia
Na Zatoce Gdańskiej duża fala, swoim impetem uderzająca prosto w gdyńską plażę – trudne warunki pogodowe. Na pokładzie „Bumera” oprócz fotografów w osobach pasjonatki i doświadczonego człowieka morza, kapitan statku Urzędu Morskiego w Gdyni, Grażyny Sadłoń i mojej osoby, również mała grupka początkujących adeptów sztuki ratowania życia i mienia na morzu oraz ci już znający swój fach. Za sterem prezes Andrzej Bełżyński. Tuż po wyjściu z główek mariny – odebrany sygnał o kolizji dwóch jachtów. Przez myśl przebiega mi zmartwienie – „no to po regatach”… (w sensie foto) – trzeba rozeznać sytuację i ewentualnie udzielić pomocy.
Na miejscu kolizji dwa jeszcze szczepione ze sobą jachty, na szczęście bez rozdarć burt i ofiar w ludziach. Jeden to jacht gdyńskiego Jacht Klubu Morskiego „Gryf” „Archimedes”, drugi (żółty) to jacht „Efik” Gdyńskiej Akademii Żeglarstwa – po kolizji ze złamanym masztem, ale sprawnym silnikiem. Po czas jakiś trwającej asyście, uwolnieniu jachtów i odejściu od siebie, oba rozpoczęły powrót do mariny. (Znaczy wracamy na regaty!!!). Po niedługim czasie meldunek o bezpiecznym powrocie dał przez radio „Efik”, natomiast s/y „Archimedes” poprosił o odholowanie z racji dodatkowej awarii. Jednak mylnie podana pozycja jednostki spowodowała podjęcie jej poszukiwania w granicach orłowskiego mola (na szczęście zweryfikowana bardziej intuicją Andrzeja Bełżyńskiego, niż porządną informacją radiową).
Kilka zdjęć od Katarzyny Badzio, wykonanych przed naszym przybyciem, tuż po kolizji, z pokładu jachtu „Nec timide”, dowodzonego przez Lecha Parella
Po odnalezieniu zguby, po kilku próbach (działania utrudniała panująca wokół pogoda), udana akcja podania rzutki na pokład „Archimedesa” i pomimo niezbyt zadowolonej z obrotu spraw fali morskiej – bezpieczne odholowanie jachtu do mariny, gdzie został przejęty przez motorówkę.
I tu rozstałem się z „Bumerem” i jego ratownikami – pojechali dalej udzielać pomocy tym, którzy mogą jej potrzebować na morzu
Zapytany jeszcze przeze mnie Andrzej Bełżyński, tak mówił o zdarzeniu: „Mamy podobnych akcji ok. 10-15 każdego roku. Moim zdaniem bardzo ważne jest, aby na każdej jednostce na wodzie był zamontowany transponder AIS (ang. Automatic Identification System) – system automatycznej łączności, umożliwiający bardzo dokładne określenie pozycji, a przez to bardzo precyzyjne podjęcie akcji pomocowych i ratowniczych. Tego typu urządzenia są relatywnie niedrogie (koszt rzędu 2500 złotych). Im większe ryzyko – tym większa potrzeba, a dzisiaj nawet na Optymistach można je montować. Niestety przepisy nakazują ich używanie jedynie na bardzo dużych jachtach – a tych u nas niewiele… Chcę dodać, że dużą pomocą wykazała się podczas akcji kapitan Grażyna Sadłoń – doświadczenie morskie, opanowanie i pokaz umiejętności są bardzo ważne dla tych, którzy się jeszcze szkolą na naszych ratowników, a nie ma nic lepszego niż praktyczna obserwacja.„
Podczas tych regat miała jeszcze miejsce wywrotka innego uczestnika – jachtu typu 2020 o numerze burtowym 111 z Szymonem Kuczyńskim i jego mieszaną dwuosobową załogą. Przewróconemu jachtowi przez dobry kwadrans asystował gryfowski „Orion”, w oczekiwaniu na nadchodzącą pontonem pomoc ratowników Gdyńskiego WOPR. Jak mi mówił biorący udział w tej akcji Piotr Wiśniewski: „Załoga podejmowała próby postawienia jachtu, jednak silna fala była ogromną przeszkodą. Finalnie, dzięki bardzo dobrej współpracy z załogą postawiliśmy jacht przy pomocy mojego pontonu – niestety jak się okazało ze złamanym masztem. Trochę zmęczoną akcją dziewczynę wziąłem na moją jednostkę, jacht na hol i dotarliśmy bezpiecznie do mariny. Chcę podkreślić świetną postawę załogi i super klar, który zrobili, aby uniemożliwić potencjalne komplikacje naszego powrotu. Wnioskowałem też później do komisji regat o przyznanie nagrody Fair Play dla załogi jachtu „Orion” – asysta, której się podjęli skutkowała też „Czerwoną latarnią„.”
A ja? No cóż, po akcji na „Bumerze”, wróciłem do domu z myślami, że nie mam co prawda zdjęć z samych regat, ale mam bardzo ciekawy materiał, zwykle mało widoczny, jednak stanowiący świetny dokument obrazujący pracę tych, którzy potrzebującym na morzu ochotniczo pomagają.
Tekst i zdjęcia: Cezary Spigarski
